Israelo: deklaro por elvivo.

Por korekti la modernajn misprezentojn pri la rajtoj, celoj kaj ekzisto de Israelo, la sekvaj principoj estas agnoskitaj kiel memevidenta vero.
  1. Israelo estas juda lando sur la teritorio por kiu Israelo havas plej daŭran posedrajton en la homa historio. La lingvo de la lando estas Hebrea, kaj la kulturo baziĝas je la juda tradicio - memidenteco de la lando. Israelo do rajtas kaj devas konservi sian memidentecon - samkiel ĉiuj aliaj landoj de la mondo, laŭ la universale rekonataj internaciaj rajtoj. Israelo do havas la ŝtatan religion - Judismon, kun Torao kiel la definitiva fonto de la spirita kaj kultura identeco: obeenda kaj konservenda.

  2. La restaŭro de Israelo sur ĝia antikva lando estas evento de unike grandega signifo kadre de socia kaj spirita justeco ambaŭ. Ja ek de pratempoj Israelo estis viktimo de jugo kaj koloniismo. Kiel agado socia do Cionismo estas la plej justa kazo de naci-liberiga movado, kiu liberigis judan popolon de multjarcenta ekzilo, subpremo kaj ekstermo. Kiel agado spirita Cionismo estas realiĝo de la Dia plano - la evento de la plej alta spirita signifo por Judoj kaj veraj Kristanoj. Tamen Israelo montriĝis esti unusola lando al kiu la cetera mondo rifuzas ĉi tiun bazan socian justecon, kaj pretas oferi Israelon por iu ajn bagatela kazo. Ajnaj esperoj de Israelo je justeco de la mondo estas vanaj.

  3. Nenia pravigo kadre de la sekularismo. Kadre de la moderna agresema sekularismo nenia pravigo nek eĉ loko por Israelo ekzistas en tiu ĉi mondo: laŭlitere! Nek geografia loko, nek koncepta. La unusola pravigo por ekzisto de Israelo, kaj la unusola atestaĵo pri la posedrajto je ĝia teritorio estas Torao, la Biblio: ĉiuj miliardoj da ĝiaj ekzempleroj en la mondo. Jen kial ajnaj penoj sekularigi Israelon subfosas la kialojn mem de ĝia ekzisto. Sen kalkuli Dion, la unusola garantianto de sekureco kaj bonfarto de Israelo estas israelanoj mem respektantaj Dion.

  4. Plej alta sanktejo de 2, sed ne 3 religioj. Israelo estas la definitiva hejmo de Judoj, kaj plej alta sanktejo por Judoj kaj Kristanoj. Nur Judismo kaj Kristanismo rajtas pretendi je tiu ĉi loko kiel plej alta sanktejo, kie la plej eminentaj profetoj de ambaŭ religioj iradis kaj predikis. En nenies alia religia teksto troveblas eventoj rilataj al Israelo kaj Jerusalemo. Ĉeesto de Islamo sur teritorio de Israelo estas rezulto de islama ekspansio kaj okupado antaŭ multaj jarcentoj. Moskeoj sur teritorio de Israelo, precipe en Jerusalemo kaj la Templa Monto malpropras tie, kaj oni devas ordeme movi ilin alilanden preparinte la grundon por konstrui la Trian Templon - la plej altan aspiraĵon de Judismo kaj Kristanismo.

  5. La Tria Templo. La plej signifoplena celo de Judismo kaj Kristanismo estis kaj restas restaŭro de la Tria Templo - la definitiva simbolo de Israelo. Ek de 1967 ĉi-celo fariĝis atingebla. La tempo aktualiĝis por realigi ĝin.

  6. Enmigrado en Israelon (kaj en ajnan landon) devas servi la naciajn interesojn kaj plifirmigi la nacian identecon, sed ne dissolvi ĝin. Do la plejmulto de la envenintoj devas esti judoj, kaj oni devas malpermesi eniron al individuoj predikantaj malamikajn ideologiojn tiajn kiel Komunismo, Naziismo, Islamo. Kaj oni elsendu for la malamikojn jam troviĝantajn interne.

  7. La lando de Israelo konsistas el tiu en la oficialaj limoj de 2008 plus Judeo kaj Samario (la "Teritorioj", aŭ la Okcidenta bordo). La landoj akiritaj far Israelo en la militoj (truditaj far la najbaraj islamaj landoj celantaj neniigi Israelon) estas leĝa ekspansio de Israelo. Ĉi-landoj apartenis al la antikva Israelo, tie troviĝas multaj objektoj de israela historio, kaj ili necesas por subteni defendokapablon de Israelo. Oni devas stimuli la islaman loĝantaron de la teritorioj foriri dum estontaj negocadoj.

  8. La ĉefurbo de Israelo estis kaj ĉiam restos Jerusalemo - neniam konsiderenda kiel objekto de negocoj. Precipe la Templa Monto estas la definitiva sanktejo de la juda popolo, kaj nur la juda popolo posedas la definitivan rajton je ĝi.

  9. La ĉefaj malamikoj de Israelo estas islamaj landoj kaj la plejmulto de popolaro praktikanta Islamon. Ili estas adeptoj de Ĵihado - religia milito kontraŭ neislama parto de la mondo cele ekspansii Islamon, establi la tutmondan islaman regadon (Kalifaton), kaj unuavice forigi Israelon de la surfaco de tero. Eksplicite deklaris ĉi-militon kontraŭ Israelo: kaj islamaj landoj (Irano, Hamas-registaro de Gaza), kaj multaj islamaj organizaĵoj situantaj ĉie en la mondo. Israelo kaj la Okcidento troviĝas en milito ne kontraŭ terorismo, kaj ne kontraŭ Araboj, sed kontraŭ dispersa malamiko unuiĝinta far la komuna ideologio - Islamo. Israelo kaj la Okcidento do nevole estas envolvitaj en religian militon: militon kontraŭ Islamo kaj granda plejmulto de islamanoj praktikantaj Islamon laŭlitere.

  10. Malleĝigi Islamon en Israelo. Oni devas konsideri Islamon ne kiel unu el eblaj individuaj religiaj preferoj protektitaj per la civila leĝaro. Islamo manifestiĝas kiel ideologio de malamikoj, instruanta kvazaŭ Israelo estas Satano, kaj judoj devenis de porkoj kaj simioj, tial oni devas ekstermi ilin. Do malleĝigi Islamon necesas kiel malamikan ideologion kaj propagandon, kaj poste fermi moskeojn kaj aliajn islamajn organizaĵojn en Israelo. Ne, ne ĉiuj religioj envere estas egalaj. Estas nenio riproĉinda en malaprobo tute de iu fremda religio, se ĝi naskiĝis kiel milita ideologio kaj ĉi tiel restas uzata.        

  11. La venko. La malamikoj, furiozaj fanatikuloj, nombre superas Israelon kaj ĝuas subtenon de la maldekstruloj de la mondo kaj de tiel nomata "internacia komunumo". Tamen la malamikoj postrestas, dum Israelo posedas senprecedencan militan kaj teknologian superecon. Israelo devas apliki sian militan potencon por plene venki, kio signifas: realigi la celojn de ĉi tiu deklaracio, aneksi la "Teritoriojn", elradiki Islamon kaj la perfidulojn interne, preventi malamikajn atakojn de ekstere, kaj teni siajn limojn kun la malamikaj najbaroj nepenetreblaj.